Jij staat graag op het podium, het gaat je dus om de aandacht. Heel gek, maar van die [ik noem het] nonsense opmerkingen krijg je dus echt wel eens naar je hoofd. Ze komen altijd heel onverwachts uit een hoek, en van mensen waar je het niet van verwacht. 

Natuurlijk begrijp ik wel dat mensen zich dat soms afvragen; “wat zou anders de reden zijn om het podium te beklimmen?”

Per saldo hoef ik mij natuurlijk niet te verantwoorden. Dat doe ik ook niet. Maar ik vind het wel leuk om het van mijn kant eens te vertellen hoe dat nou precies zit. En ik denk dat ik namens vele mede collega muzikanten en dus ook uit naam van mijn bandleden van Phoenix spreek.

Ik ken niemand die de eerste keer als relaxed ervaren heeft. Een bult spanning, zenuwen en buikkrampen waar je spontaan van aan de diarree raakt. Een spicy Mexicaans gerecht is er niks bij [ook niet handig overigens als je bijna op moet].

Joost mag weten hoe ik mijn eerste keer heb ervaren. Een totale panic attack. Die aandacht wilde ik juist van wegrennen op dat moment. Ik riep nog hardop tegen mezelf; wat doet een mens zich aan!!!! Daar heb ik ooit eens over geschreven, zie Blog: mijn eerste keer.

Maar ja… als je muzikant bent, dan musiceer je graag. Duh. En als je dat wilt delen, ja… dan hoort daar een podium bij. Dat is nou eenmaal zo. 

Ik deel lang niet alles. Genoeg liedjes die ik voor mezelf hou, maar wel heerlijk vind om te zingen. 

Maar mensen willen vermaakt worden. Daar heb je entertainers voor nodig. En die entertainers moeten gezien en gehoord worden anders schiet het niet op. Dan is een podium toch wel handig. 

Ja, je hebt dan aandacht. Maar of het voor 1 iemand is of voor 10.000, dat is voor mij geen verschil. Zolang ik de mensen maar blij kan maken. DAAR gaat het mij om. Of het nou een middagje in het bejaardentehuis is of in een grote feesttent met een paar duizend mensen. 

Die glimlach op iemands gezicht toveren. Blijdschap. Muziek delen waar mensen blij van worden. Mensen een fijne, leuke, gezellige en onvergetelijke avond bezorgen. Zonder zorgen. Even lekker weg. Dat is mijn doel.

Is dat kicken als dat lukt? Tuurlijk! Maar ik ben blij dat niet de hele avond de spots op mij gericht zijn, maar de mensen ook lekker met elkaar staan te springen, praten en dansen. 

Wordt ik gescreend vanaf dat podium? En zie ik dat? Jazeker. Vrouwen onder elkaar hebben daar helemaal een handje van. Dat doen we feilloos en zijn we Cum laude in afgestudeerd. Let’s face it women, IT’S WHAT WE DO! Natuurlijk zie ik luid en duidelijk vanaf het podium dat clubje die mijn jurk, broek, shirt of laarzen screenen. 

Nog steeds check ik dan even heel onopgemerkt of mijn rits wel dicht is en er geen pleepapier aan mijn broek of schoenen hangen, ondanks dat ik dat voordat ik op moest, ook al gecheckt had. Maar als ik gescreend en bekeken wordt, kijk ik het toch nog even dubbel na. Want stel je voor dat ze het daarover hebben. Dat zou echt lullig zijn.

Intussen kan ik dat al liplezend volgen waar de screening over gaat. Irritant? Vroeger vond ik dat wel ja. Daarom vond ik dat podium ook vaak heel lastig. Stond ik graag gelijkvloers. Vielen we niet zo op. Nu ben ik daar aan gewend en is gelijkvloers eerder vervelend als fijn. Denk aan dronken of “ik vind mezelf zo grappig”-mensen die pal voor je komen te staan en je microfoon proberen te pakken, of het grappig vinden om tussen de instrumenten door te gaan wandelen. Nee hoor, doe mij maar dat podium. Super handig zo’n ding.

Dus nee, het gaat mij niet om de aandacht op het podium. Of om die continue spotlight. Het is gewoon heel tof om muziek te maken, te zingen en feest te vieren en andere mensen daarmee blij te maken. Daarmee spreek ik denk ik ook namens mijn mede collega-muzikanten. 

Ik kan niet wachten tot het weer mag! Helaas moeten we voorlopig nog “even” heel lang wachten en geduld hebben. 

Iets met een liedje; “het duurt te lang… ik sta hier al een tijdje….” 

Het is niet anders.

Maar als het weer mag…. staan alle muzikanten die dit vak met zoveel liefde, passie en gedrevenheid op dat podium. Voor onszelf, dat feestje en voor jullie! Kom je dan ook? Doen we een biertje. Whoohoo!