Muziek op mijn oren en verf in mijn haar
Mijn outfit bestaat al weken uit een werkbroek, werkschoenen en een oud shirt wat vies mag worden. Gevolgd door een sportoutfit voor een rondje rennen buiten en een joggingpak op de bank in de avond.

Mijn haar zit standaard in een [weliswaar fashionable] “bun”, gevuld met schuursel, en verfvlekken (niet van de kapper). Mijn broekzakken gevuld met verfblik openers, schroevendraaiers, schuurpapier, stoffertje en een reserve haar elastiekje. 

Maar, we zijn nog altijd een “meissie” dus zonder make-up gaan we de straat niet op en ook niet in huis bezig. In een outfit als deze moet je toch ergens een beetje compenseren. 

Back to school
De kindjes mogen vanaf deze week weer naar school. Een dikke “jeej!” van binnen, want sorry maar echt ik vond 10 weken thuis met de kids echt méér dan genoeg. Wat moet dat moet. Maar blij dat wij het schoolgaan weer mogen proberen. Ook voor de kids zelf want voor hun is regelmaat en wat andere gezichten toch ook wel heel fijn na al die tijd. Ik hoop dat alles voorspoedig verloopt.

Klussen en opruimen
Ondertussen kan deze mama hier ongestoord verder met klussen. Een tijd van verplicht thuiszitten brengt ruimte voor nieuwe mogelijkheden met zich mee. Nieuwe ontwikkelingen, of zoals zovelen nu doen: een hoop “ouwe rommel” uitzoeken en weggooien. Ook dat is “ruimte” maken voor nieuwe dingen.

Huizen worden van boven naar beneden doorgespit en uitgezocht, verbouwingen zijn in gang gezet en complete tuinen worden aangelegd of rigoureus omgegooid. Hoe dan ook; het is prijsschieten bij de vuilstort.

Hier ruikt het hele huis naar verf. Alsof we er net zijn komen wonen. Maar, het zijn “gewoon” heel veel dingen die nog moesten gebeuren. Van plintjes schilderen tot nieuw gras zaaien, en van onkruid wieden tot muren sauzen. Wij zijn van alle markten thuis in het “doe-het-zelven” tegenwoordig.

Regelmaat
Met de kindjes hadden wij samen een dagelijkse routine van ontbijten-huiswerk maken-buitenspelen, en sportten ze met mama mee tijdens de oefeningen. Samen bloemetjes planten in de tuin en de moestuin aangelegd. Ja…. een moestuin. Weinig Rock ’n Roll dus, maar gewoon een Hollands gezin, draaiende op de 3 R-en: rust, reinheid en regelmaat. Want alleen op die manier was dat 24/7 vol te houden met 2 drukke barrels van jongens, zonder zelf [nog meer] tureluurs te worden. Nou goed…. voor zover die regelmaat te vinden was dan. Want na 8 weken was de regelmaat intussen ook een beetje onregelmatig geworden, moet ik eerlijk bekennen. Petje af voor alle papa’s en mama’s, maar ook voor de kids. Laten we wel wezen.

Tijdens het schilderen maalt het hoofd door. Ideeën worden opgedaan. Soms wat heimwee naar een gezellig seizoen van vorig jaar. Soms even flink de pest in om wat we dit seizoen moeten missen, waar we na een dulle winterslaap zo enórm aan toe waren. En soms…. gewoon “effe bekaf” van deze afgelopen weken slalommen tussen werk, kids, huishouden, ritme en zorgen dat er tijdig eten op tafel staat. En los van een paar uurtjes school voor de kids, zal het hier voorlopig ook nog wel eventjes bij blijven [is het al kerst?].

Vernieuwing
Ook binnen de muziek vinden complete renovaties plaats. Websites worden hier omgeturnd en krijgen een frisse look. De demo van mijn band Phoenix coverband welke is opgenomen kon eindelijk worden bewerkt. Weliswaar zonder live geluiden, want dat moest nog gebeuren, en ook dat gaat nu helaas niet. Maar een beeld en sfeerimpressie is er. [klik hier om de demo van onze band te bekijken]. Het repertoire wordt aangepast en gevuld met de liedjes die wij al zo lang wilden gaan doen. Allemaal vanuit huis oefenen, zodat we straks een heleboel samen kunnen repeteren, zodra dit weer mag. 

De mooie bijkomstigheid van schilderen is dat je tegelijkertijd naar deze muziek kunt luisteren om ze in te studeren, voor zover dat het toelaat, en natuurlijk pas als de kids op bed liggen. Want ja, wie denkt om dit overdag te gaan doen is wel heel ambitieus. En voor hun ook niet gezellig. Vanaf deze week kan dat dus ook mooi in de ochtend uurtjes wanneer school gaande is [nogmaals: “JEEJ”].

Hier gaat regelmatig ‘s avonds de bouwlamp aan en schilderen maar. Ik zie het als een soort rust moment aan het einde van de dag. Een cooling down na een drukke dag, voordat ik mag gaan slapen; even ongestoord en heerlijk schilderen… in de terpentine lucht. 

Toekomstdingen
Een ding is zeker, als we volgend jaar weer het podium op mogen, zal er een verfrissend nieuw repertoire staan! Goeie gast die zich nu verschuilt achter het “sorry, geen tijd gehad om te oefenen”. Geen bandlid bij ons die daarmee weg komt, ik zelf dus ook niet. ?

Zomerkriebels
Last van zomerkriebels? Zeker! Solo had ik er natuurlijk enorm veel zin in, maar ook met mijn band en duo! Wat mis ik ze! En wat is het jammer dat deze zomer aan ons voorbij gaat. Na de laatste persconferentie van vorige week is het wel duidelijk dat de evenementen tot eind dit jaar, met een dikke HELAAS, niet door zullen gaan. Ga daar maar vanuit. Want ook na 1 september verwacht ik niet dat de grote evenementen alsnog zullen gaan plaatsvinden dit jaar. Hoop op een wondertje blijven we houden uiteraard.

Bruiloft
Vele bruidsparen die hun bruiloft van deze zomer hebben verplaatst naar volgend jaar. Begrijpelijk. En voor de bruidsparen die hoop houden voor hun grote dag in augustus hoop ik met ze mee. Heel verdrietig en spannend allemaal. Met name voor de bruidsparen die al ruim een jaar bezig waren met hun grote dag, en hier zo naartoe leefden. En dan moet je alles ineens cancellen. Ik had en heb enorm met ze te doen. Maar wel zo mooi hoe flexibel een mens kan zijn en dus ook deze bruidsparen. Stuk voor stuk zeiden ze: “het is jammer maar het is wat het is, wij wachten gewoon nog een jaar“.

En zo is het ook. Op dit moment spelen er ergere dingen. Gelukkig is zo goed als alles verschoven naar het volgende jaar, dus niet helemaal verloren. Maar wat blijft het jammer om dit jaar te moeten overslaan. Het is niet het einde van de wereld, maar wel verschrikkelijk jammer. Dat mag gezegd worden. Zo simpel is het toch?

De wereld draait echter door. En wij moeten mee gaan, weliswaar in aangepaste modus en wekenlange verwilderde haarkapsels. 

Adem in – Adem uit
Neem de dag zoals hij is. Als alles straks weer mag, zal de hysterie en de drukte ook snel genoeg weer terug zijn. Dan zul je zien hoe vaak je de rust van dit moment nog zal missen. Dus neem het er nog even van en doe wat je al zo lang op die “todo” lijst had staan!

Succes allemaal in die garage, rommelzolder, verbouwing, tuin, hangmat of wat je ook aan het doen bent! 

Maar onthoud, alles werkt lekkerder met een stukje muziek op de achtergrond. ???

Zo ga ik ook weer verder met een lekker stukje muziek op mijn oren en een kwast in mijn hand. En dat verf in het haar…. ach, we mogen gelukkig weer naar de kapper.

Take care & stay safe!
Liefs, X