“Papamama, ikke ook singe!” 🎤

‘Goed hoor kind, ga jij maar zingen en daar je brood mee verdienen, helemaal geen punt’.

Nou zo ging dat dus niet he. Alhoewel het in dat kleine kinderhoofdje van mij al helemaal uitgestippeld was en ik het toen al de meest logische route van mijn levenspad vond. Dat grietje wist het van kinds af aan al dondersgoed.

Hollandse nuchterheid

Maar wij Nederlanders zijn nogal nuchter. En dan hebben we het nog niet eens over de boeren nuchterheid van de West-Friezen uit Noord-Holland. Van muziek een vak maken? Dat doe je niet. Muziek maken is een hobby. Daar verdien je geen brood mee.

Zo’n heeeeeeeeelijke dooddoener. Dromenkiller. Echt, geweldig. Fantastisch. Want op jouw mening zat ik te wachten. Ga toch fietsen man.

Een aantal jaren geleden kwam ik online een mooie spreuk tegen:

When someone tells you not to, they are showing you their boundaries, not yours.

In het Nederlands vertaald:
Als iemand je zegt dat iets niet kan of om iets niet te doen, dan geven zij in feite HUN grenzen aan. Niet die van jou.

Onthoud dat als je van je stuk gebracht wordt. Het heeft mij enorm geholpen.

Gelukkig had ik niet zulke ouders. Zou ook een beetje gek zijn hè, een vader die zijn brood verdiend met musiceren en dan tegen zijn dochter vertellen dat het niet mag. Maar zowel mijn vader als moeder zeiden wel; je gaat eerst een opleiding doen waar je altijd op terug kunt vallen. Ga eerst maar een diploma halen. (Een normaal vak dus)

Ga eerst maar een diploma halen

De reinste kolder vond ik het. Deze wilde “gewoon” op haar 16e naar de USA om daar nog een laatste jaar highschool te doen, net als in Beverly Hills 90210, om vervolgens “even” mega door te breken als zangeres en actrice. Ja hoor, geen probleem. Doen we “effe”.

Daar heb ik al eens eerder over geschreven, en die droom was top! Zonder dromen is de wereld ook maar saai denk ik dan maar. Maar goed, dat Amerika 🇺🇸 plan, nee dat werd ‘m niet. Althans, toen nog niet. Nu snap ik het ook wel. Je kind op je 16e alleen naar Amerika laten gaan, want das “allegaar an de aare kant van de wereld”, dat was wel heel ambitieus op die leeftijd. Maar het was niet onmogelijk. Kids deden het onder de noemer uitwisselingsprojecten.

Angst van een moeder

Ik begrijp mijn ouders dat ze er niet om stonden te springen. Nu ik zelf mama ben moet ik er ook niet aan denken om mijn kind op die leeftijd in zijn eentje rond te laten hobbelen aan de andere kant van de wereld. Het idee!! Maar goed, ook daar groeien wij in mee. Misschien? Toch? Ofzo?
Anyhoe, zien we dan wel weer.

Andere studies

Mijn persoontje ging destijds dus braaf studeren. Het werd de kappersschool. Ik wist niet wat ik moest, en dat leek me wel leuk. De mooiste tijd gehad met de liefste klasgenoten waar ik, na 22 jaar, nog steeds een hele mooie vriendschap mee heb. Drie jaar lang heen en weer naar Amsterdam, met uiteindelijk een allround kappers diploma op zak. Daarna nog een opleiding toeristisch management, en ook daarvan mijn diploma in de pocket.

Olifant

Intussen bleef ik maar om die olifant in de woonkamer heen lopen. Maar het lukte niet. Die olifant met de naam ‘muziek’, die bleef aanwezig. En hij werd steeds groter, en ik wilde hem steeds meer vastpakken. Dus dat deed ik! Ik wilde zingen!

Diploma op zak

Het verzoek ‘haal eerst maar een diploma’ heb ik naar geluisterd. Check. Gedaan wat ik moest doen. En die vond ik ook echt heel leuk. Ik ben oprecht super blij met mijn diploma’s en alles wat ik geleerd heb. Zo nu en dan komen die vakken ook weer terug in mijn werkgebied. Dat is het leuke van het eigen ondernemerschap. Waar ik kan helpen stap ik in. Maar het werd tijd voor het najagen van mijn echte eigen grootste wensen en dromen.

En ondanks de onzekerheid die dit creatieve vak met zich meebrengt, ondanks de twijfels die ik de afgelopen twee jaar heb gehad wegens de Corona perikelen, ben ik toch blij dat dat poppetje op mijn schouder, dat stemmetje dan elke keer weer net op tijd zegt: ‘Fuck it! This is you! Kijk eens hoe happy je hiervan wordt!’

Do what you love

Mijn ouders hebben mij er altijd in gesteund. En ik snap dat ze mij eerst lieten studeren voor een “normaal beroep”. Want ook zij weten hoe deze business is. Hoe onzeker en hoe hard je moet werken. Dus ja, ik begrijp het, en het is inderdaad allemaal waar.

Maar ‘tis mooi wel gelukt 😉

Do what you love
Love what you do
Not always easy
But yet still so true

Geloof in jezelf

Maar luister soms ook naar je ouwe vader en moeder, want zo verkeerd is het nog niet om in dit creatieve vak terug te kunnen vallen op een andere studie, een baan, als vangnet. Ik ben ze dankbaar dat ze mij hierin gestuurd hebben.

Bottom line als boodschap van dit blog: Geloof in jezelf 🍀

Laat niets je afnemen als je in je guts voelt dat je het kunt!
Maar luister ook naar goed advies, want een beetje wijsheid en begeleiding is zo verkeerd nog niet.